Het heeft
ongetwijfeld met het milde weer te maken. Voorgaande jaren zag ik zo naar de
kerstvakantie uit, dat ik van het begin ervan amper kon genieten. In plaats van
uitgelaten was ik de eerste dagen wat chagrijnig, wat als een rode lap werkte
op mijn huisgenoten. Verdere escalatie lag dan op de loer.
Hoe anders gaat het dit jaar. De laatste
werkdag van 2013 verliep in een ontspannen sfeer, waarbij ik zelfs genoten heb
van Gregoriaans gezang. We hoefden niet vanwege sneeuwval en gladde wegen het
kerstprogramma te cancelen en er was geen zure soep. De laatste lessen heb ik,
met dank aan de site taalvoutjes.nl, ingevuld met een taalspelletje en de
leerlingen leken het warempel leuk te vinden.
Vanochtend heb ik op mijn gemak een grote pan
witlofsoep en gerookte forelmousse gemaakt. Mijn vrouw heeft ons huis met
mooie, fleurige stukjes versierd. Morgen hebben we een pre-kerstdiner voor
zeventien personen, maar we hebben nog geen onvertogen woord tegen elkaar
gesproken.
Dan zat er in mijn mailbox ook nog eens het
bericht dat een door mij geschreven gedicht door is naar de tweede ronde van de
nationale gedichtenwedstrijd. Een bescheiden succesje, maar wel een waar ik
even op kan teren.
Er is tot dusver maar één minpuntje. Toen ik
door het kerstnummer van het
Volkskrantmagazine bladerde, constateerde ik dat van de tien geïnterviewden er
maar één ouder is dan ik. Zelf eurocommissaris Oli Rehn is jonger. Ik moet dus
op gaan schieten als ik nog beroemd wil worden.
(21-12-2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten