Het eind van
het jaar nadert en dus is het ook tijd om de stand van zaken van onze taal te
evalueren. Op het congres van het tijdschrift Onze Taal is
participatiesamenleving uitgeroepen tot het mooiste woord van 2013. Die
overwinning kan onze premier mooi in zijn zak steken. Zoveel bijval had hij
voor deze term nog niet gehad.
Er worden wel meer taalverkiezingen gehouden.
De mooiste zin schreef Anton Valens als openingszin van zijn roman ‘Het boek Ont’.
De zin is volgens de jury zo mooi omdat hij in mineur begint en eindigt, maar
in het midden een lofzang bevat. Een lofzang op de gulden nog wel, alsof auteur
en jury bij Wilders in een goed blaadje wilden komen.
Niet alleen mooie woorden en zinnen stonden
in de schijnwerpers. Bij DWDD mochten vorige week enkele professoren vertellen
welke lelijke woorden ze graag in 2013 willen achterlaten. Valorisatie scoorde
daarbij hoog. Herman Pleij pleitte hartstochtelijk tegen oernatuur.
In navolging hiervan wil ik pleiten voor een
jaarlijkse contaminatiewedstrijd. Al twijfel ik nog of het hier om lelijke of
juist om mooie woorden gaat, ik wil alvast Giel Beelen nomineren. Ook in DWDD
mocht hij deze week zijn visie geven op de deelname van sterartiesten Waylon en
Ilse de Lange aan het komende songfestival.
Nederland heeft jarenlang derderangs artiesten naar dit kitschspektakel
afgevaardigd, al dan niet met indianentooi.
Volgens Giel heeft Anouk met haar deelname de weg voor grote namen
‘vrijgeplaveid’. Matthijs hoorde het, maar reageerde niet. Terecht wat mij
betreft.
(27-11-2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten